سبز طشت

سبز طشت . [ س َ طَ ] (ص مرکب ) بمعنی سبزخوان است که کنایه از آسمان باشد. (برهان ) (آنندراج ) :
زاده ٔ خاطر بیار کز دل شب زاد صبح
کرد در این سبز طشت خایه ٔ زرین غراب .

خاقانی .

چندین هزار جرعه که این سبز طشت راست
نوشیم چون شویم بمهمان صبحگاه .

خاقانی .

خداوند این سبز طشت معلق
کند طشت شمع تو از هفت اختر.

خاقانی .