ستائر
لغتنامه دهخدا
ستائر. [ س َ ءِ ] (ع اِ) (آلة...) از آلات محاصره است که بوسیله ٔ آن خویش رااز تیررس محافظت کنند و در حصارها و کشتیها خود را بوسیله ٔ آن از خطر نگاه دارند. (از صبح الاعشی ج 2 ص 138). || پوشش . (آنندراج ). || ج ِ ستاره . (منتهی الارب ). || (اصطلاح عرفان ) عبارت است از صور اکوان چه آن صور مظاهر اسماء الهیه اند که از پس پرده ها شناخته شوند چنانچه شیبانی این معنی را در لباس نظم جلوه گر ساخته و گفته :
تجلّیت للاکوان خلف ستورها
فنمت بماضعت علیه الستائر.
کذا فی اصطلاحات الصوفیه (از کشاف اصطلاحات الفنون ).
تجلّیت للاکوان خلف ستورها
فنمت بماضعت علیه الستائر.
کذا فی اصطلاحات الصوفیه (از کشاف اصطلاحات الفنون ).