ستائیدن

ستائیدن . [ س ِ دَ ] (مص ) ستودن بمعنی وصف کردن و بیان محاسن کردن . (آنندراج ) :
چو دید آن چنان پهلوان پرخرد
ستائید او را چنان چون سزد.

فردوسی .

گَهْمان بفزائید و گهی مان بستائید
بر خویشتن از خویش همی کار فزائید.

ناصرخسرو.

و رجوع به ستاییدن شود.