ستم زدای

ستم زدای . [ س ِ ت َ زَ / زِ ] (نف مرکب ) نابودکننده ٔ ستم . برنده ٔ ستم . زداینده ٔ ظلم :
بزدای زنگ خون ستمکاره را ز تیغ
خود تیغ توست صیقل زنگ ستم زدای .

سوزنی .