ستم شریک
لغتنامه دهخدا
ستم شریک . [ س ِ ت َ ش َ ] (اِ مرکب ) کسی که در ستم کردن شریک بود. (آنندراج ). شریک ستم . شریک ظلم :
دگر بجان تمنا بگو چه خواهی کرد
ستم شریک جفاهای روزگار بیار.
دگر بجان تمنا بگو چه خواهی کرد
ستم شریک جفاهای روزگار بیار.
عبداللطیف خان (از آنندراج ).