ستوهیدن

ستوهیدن . [ س ُ دَ ] (مص ) نفرت داشتن و بتنگ آمدن . (آنندراج ). بیزار بودن :
سپهر گشتت دایه گریز از این دایه
زمانه بودت مادر ستوه از این مادر.

مسعودسعد.