ستیزه کاری

ستیزه کاری . [ س ِ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) عمل ستیزه کار. لجاجت . خصومت :
چونکه دید او ستیزه کاری من
ناشکیبی و بیقراری من .

نظامی .

بر وفق چنین خلافکاری
تسلیم به از ستیزه کاری .

نظامی .

رجوع به ستیزه کار شود.