سجراءلغتنامه دهخداسجراء. [ س َ ] (ع ص ) مؤنث اسجر. چشم سرخ شده یا چشم که سپیدی آن را سرخی آمیخته باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به اسجر شود.