سجرةلغتنامه دهخداسجرة. [ س ُرَ ] (ع اِ) سرخی سپیدی آمیخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سَجَر. (اقرب الموارد). || آب اندک که بمدد باران پر شده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).آبی که پر کند نهر را. (اقرب الموارد). ج ، سُجَر.
