سحرزدهلغتنامه دهخداسحرزده . [ س ِ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) جادو زده . افسون شده . مطبوب . (منتهی الارب ) : سحرزده بید بلرزد تنش مجمر لاله شده دود افکنش .نظامی .