سحرسازلغتنامه دهخداسحرساز. [ س ِ ] (نف مرکب ) جادوگر. فسون ساز. (آنندراج ). ساحر. جادوگر. (ناظم الاطباء) : برون آمد ز پرده سحرسازی شش اندازی بجای شیشه بازی .نظامی .
