سخالة
لغتنامه دهخدا
سخالة. [ س ُ ل َ ] (ع اِ) بهتر و برگزیده از هر چیزی . (منتهی الارب ). مؤلف منتهی الارب در ترجمه ٔ این کلمه دچار سهو شده است . در تاج العروس آرد: السخالة بالضم ؛ النفایة. در اقرب الموارد نیز سخاله به نفایة تفسیر شده است و نفایة چیز ردی و بلایه است .
