سخن زنلغتنامه دهخداسخن زن . [ س ُ خ َ زَ ] (نف مرکب ) شاعر. (انجمن آرا) (آنندراج ). کنایه از شاعر و قصه خوان و سخن گزار. (برهان ). || سخن فهم . (برهان ). صاحب فهم . (آنندراج )(انجمن آرا). || افترا کننده . (برهان ).
