ترجمه مقاله

سخیر

لغت‌نامه دهخدا

سخیر. [ س َ ] (اِ) دوائی است تلخ ، طبیعتش گرم و خشک است ، مقوی معده هم هست و سده ٔ جگر بگشاید. (برهان ) (آنندراج ). گیاهی است که معده را تقویت کند و بهضم غذا مدد دهد وسده ها بگشاید و طعم تلخ دارد و در صرع سود بخشد و مزاجهای گرم را زیان دارد و تب را بزودی علاج کند. (ازابن البیطار). یک نوع داروئی تلخ . (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله