سراج الدین

سراج الدین . [ س ِ جُدْ دی ] (اِخ ) ارموی ، سراج الدین ابوالثناء محمودبن ابی بکربن احمد (594 - 682 هَ . ق .).او راست : التحصیل ، مختصر المحصول فی اصول الفقه و اللباب . و مختصر الاربعین فی اصول الدین و البیان و المطالع فی المنطق و غیره . و گفته اند وی شرحی بر الوجیز فی الفقه دارد. وی در موصل نزد کمال الدین بن یونس قرائت کرده است . وفات او در شهر قونیه اتفاق افتاده . قطب الدین رازی مطالع الانوار او را (در فن منطق ) بنام لوامع الاسرار شرح کرده است . (از معجم المطبوعات ).