سرای فریب

سرای فریب . [ س َ ی ِ ف ِ / ف َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
بدان ای پسر کین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی نهیب .

فردوسی .

چنین است رسم سرای فریب
فرازش بلنداست و پشتش نشیب .

فردوسی .