سرای دودر

سرای دودر. [ س َ ی ِ دُ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
دویست و پنجه و سه سال کرد عمر چو هود
بدست مرگ زبون شد در این سرای دودر.

ناصرخسرو.