سرای غرور

سرای غرور. [ س َ ی ِ غ ُ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
ای کهن گشته در سرای غرور
خورده بسیار سالیان و شهور.

ناصرخسرو.

قصر تو زین سخن همی خندد
بر تو ای فتنه بر سرای غرور.

ناصرخسرو.

مثلت هست در سرای غرور
همچنان یخ فروش نیشابور.

سنائی .