سرخانه
لغت‌نامه دهخدا
سرخانه . [ س َ رِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، ص مرکب ) متعلق به خانه . || خصوصی .
- حمام سرخانه ؛حمام خزانه ای که سابقاً در خانه وجود داشت خاص مکنت داران .
- خیاط سرخانه ؛ خیاط خصوصی .
- داماد سرخانه ؛ دامادی که در خانه ٔ پدر و مادر عروس بماند.
- معلم سرخانه ؛ معلمی که برای تعلیم شاگرد به خانه ٔ پدر و مادر او میرود برای درس دادن او.
- حمام سرخانه ؛حمام خزانه ای که سابقاً در خانه وجود داشت خاص مکنت داران .
- خیاط سرخانه ؛ خیاط خصوصی .
- داماد سرخانه ؛ دامادی که در خانه ٔ پدر و مادر عروس بماند.
- معلم سرخانه ؛ معلمی که برای تعلیم شاگرد به خانه ٔ پدر و مادر او میرود برای درس دادن او.
