سرفرازی دادن

سرفرازی دادن . [ س َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر ساختن . آبرو بخشیدن . مفتخر کردن :
کسی را کجا سرفرازی دهد
نخستین درش بی نیازی دهد.

فردوسی .

ترا زین سپس بی نیازی دهم
به مازندران سرفرازی دهم .

فردوسی .

که یزدان ترا بی نیازی دهد
بلند اختر و سرفرازی دهد.

فردوسی .