سرفکندگی
لغتنامه دهخدا
سرفکندگی . [ س َ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) سرافکندگی . شرمساری . خجلت : موجب خجلت و سرفکندگی است . || فروتنی . تواضع :
چرا چو لاله ٔ نشکفته سرفکنده نه ای
که آسمان ز سرافکندگی است پابرجا.
چرا چو لاله ٔ نشکفته سرفکنده نه ای
که آسمان ز سرافکندگی است پابرجا.
خاقانی .