سرمازده
لغت‌نامه دهخدا
سرمازده . [ س َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که از سرما آفت دیده باشد :
سرمازدگان را به ماه بهمن
خفتانه ٔ خر خز و پرنیان است .
و سرمازده را اندکی ... اندر شراب صافی حل کنند و بدهند نافع باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). علاج چشمی که سرمازده باشد، کاه گندم اندر آب پزند و آن آب نیم گرم به چشم اندر چکانند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
شب سرمازده ز گرمی ریخت
صندلی با ترنج می آمیخت .
سرمازدگان را به ماه بهمن
خفتانه ٔ خر خز و پرنیان است .
ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 72).
و سرمازده را اندکی ... اندر شراب صافی حل کنند و بدهند نافع باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). علاج چشمی که سرمازده باشد، کاه گندم اندر آب پزند و آن آب نیم گرم به چشم اندر چکانند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
شب سرمازده ز گرمی ریخت
صندلی با ترنج می آمیخت .
نظامی .
