سرچاهانلغتنامه دهخداسرچاهان . [ س َ ] (اِخ ) رودخانه ای است آبش شیرین و گوارا از چشمه ٔ پاکت قونقری برخاسته دهات بلوک سرچاهان را آب داده در صحرای کویر فرومی رود. (از فارسنامه ٔ ناصری ).
