سر باختن
لغتنامه دهخدا
سر باختن . [ س َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از سر فدا کردن . (آنندراج ). در راه کسی از جان گذشتن :
عشقبازی چیست سر در پای جانان باختن
با سر اندر کوی دلبر عشق نتوان باختن .
چون دلارام میزند شمشیر
سر ببازیم و رخ نگردانیم .
عشقبازی چیست سر در پای جانان باختن
با سر اندر کوی دلبر عشق نتوان باختن .
سعدی .
چون دلارام میزند شمشیر
سر ببازیم و رخ نگردانیم .
سعدی .