سفیدبختلغتنامه دهخداسفیدبخت . [ س َ / س ِ ب َ ] (ص مرکب )خوش نصیب و نیک بخت . (غیاث ) (آنندراج ). در تداول زنان ، آنکه شوی او را سخت دوست دارد. (یادداشت مؤلف ).
