سفیدکاسهلغتنامه دهخداسفیدکاسه . [ س َ / س ِ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) جوانمرد. صاحب همت بود خلاف سیه کاسه که خسیس و دون همت باشد. (از برهان ) (آنندراج ). جوانمرد چنانچه سیاه کاسه یعنی بخیل . (رشیدی ).
