سلتاءلغتنامه دهخداسلتاء. [ س َ ] (ع ص ) زنی که حنا نبسته باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زنی که خضاب نکند. (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد).