سلینون
لغتنامه دهخدا
سلینون . [ س َ ] (معرب ، اِ) بلغت یونانی رستنی باشد که بیشتر در آبهای ایستاده روید و آنرا به عربی جرجیرالماء و کرفس الماء و قرةالعین گویند. برگ آن ببرگ نعناع ماند، لیکن بزرگتر از آن است . (برهان ). قرةالعین . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).