سمانجونیلغتنامه دهخداسمانجونی .[ س َ ] (معرب ، اِ) صفیر. || (ص نسبی ) یاقوت کبود. (ناظم الاطباء): السمنجونی و الاسمانسجونی ؛ آنچه برنگ آسمان باشد. (اقرب الموارد). آسمان گونی .
