سمهجةلغتنامه دهخداسمهجة. [ س َ هََ ج َ ] (ع مص ) رها کردن . || شتابی نمودن . || سخت تافتن . || شدت و تغلیظ نمودن در سوگند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || روایی دادن در هم را. || دروغ کردن سخن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
