سنگباریلغتنامه دهخداسنگباری . [ س َ ] (حامص مرکب ) عمل سنگ باران . رجم و سنگ انداز. (ناظم الاطباء) : مکن بر فرق خسرو سنگباری چو فرهادش مکش در سنگساری .نظامی .
