سنگ خاژ
لغتنامه دهخدا
سنگ خاژ. [ س َ گ ِ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که چرک پا بدان بزدایند و خاژ چرک بدن را گویند. (آنندراج ) :
ز آرزوی پای بوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاژ.
ز آرزوی پای بوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاژ.
کلیم نزاری (از آنندراج ).