سنگ سراچهلغتنامه دهخداسنگ سراچه . [ س َ گ ِس َ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگ خانه چرا که سراچه تصغیر سرا باشد. (آنندراج ) (غیاث ) : سنگ سراچه ٔ دل را به آب دیده می سفتم . (گلستان ).
