سنگ صندل سا
لغتنامه دهخدا
سنگ صندل سا. [ س َ گ ِ ص َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که صندل بر روی آن سایند. (آنندراج ) :
پیش از این روی دو عالم در دل ویرانه بود
کعبه اول سنگ صندل سای این بتخانه بود.
پیش از این روی دو عالم در دل ویرانه بود
کعبه اول سنگ صندل سای این بتخانه بود.
صائب (از آنندراج ).