سه دختر
لغت‌نامه دهخدا
سه دختر. [ س ِ دُ ت َ ] (اِخ ) سه خواهران است که کنایه از سه ستاره باشد از بنات النعش . (برهان ). بنات النعش . (فرهنگ رشیدی ) :
نقشی از آن گرد سندسی سازد
بر سر هر سه دختر اندازد.
آن سه دختر وآن سه خواهر پنج وقت
در پرستاری به یک جا دیده ام .
نقشی از آن گرد سندسی سازد
بر سر هر سه دختر اندازد.
خاقانی .
آن سه دختر وآن سه خواهر پنج وقت
در پرستاری به یک جا دیده ام .
خاقانی .
