سه روح
لغتنامه دهخدا
سه روح . [ س ِ ] (اِ مرکب ) موالید ثلاثه است که حیوان ، نبات و جماد باشد. (برهان ) (غیاث ) :
بچار نفس و سه روح و دو صحن و یک فطرت
بیک رقیب و دو فرع و سه نوع و چار اسباب .
بچار نفس و سه روح و دو صحن و یک فطرت
بیک رقیب و دو فرع و سه نوع و چار اسباب .
خاقانی .