سپهرآفرین
لغتنامه دهخدا
سپهرآفرین . [ س ِ پ ِف َ ] (نف مرکب ) از صفات خدای تعالی جل شأنه . (ناظم الاطباء). حق سبحانه و تعالی . (آنندراج ) :
که دیدیم خود بودنی ، هر چه بود
سپهرآفرینش نخواهد فزود.
که دیدیم خود بودنی ، هر چه بود
سپهرآفرینش نخواهد فزود.
فردوسی .