سپیدمردلغتنامه دهخداسپیدمرد. [ س َ / س ِ م َ ] (اِ مرکب ) رستنیی باشد مثل بستان افروز که ساقش سفید و برگش سبز باشد. (برهان ). و هندش آن را سهجنه گویند. (از آنندراج ) (از الفاظ الادویه ).
