سپید گردیدن
لغتنامه دهخدا
سپید گردیدن . [ س َ / س ِ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) سپید شدن :
ز ناپاک زاده مدارید امید
که زنگی بشستن نگردد سپید.
بکوشش نرویَد گل از شاخ بید
نه زنگی بگرمابه گردد سپید.
رجوع به سپید شدن شود.
ز ناپاک زاده مدارید امید
که زنگی بشستن نگردد سپید.
فردوسی .
بکوشش نرویَد گل از شاخ بید
نه زنگی بگرمابه گردد سپید.
سعدی .
رجوع به سپید شدن شود.