سیفی بخارائی
لغت‌نامه دهخدا
سیفی بخارائی . [ س َفی ِ ب ُ ] (اِخ ) سیفی بخاری . از بخارا است و از آنجابشهر هری آمد و اکثر کتب متداوله را مطالعه کرد. دراثنای مطالعه بشعر نیز مشغول می بود و شعر او چون نیکو بود و پر مثل شهرت پیدا کرد. این مطلع از اوست :
دلا وصف میان نازک جانان من گفتی
نکو رفتی حدیثی از میان جان من گفتی .
مولانا از جهت عامه ٔ جوانان شهر شعرهای خوب گفته . در این طرز و طور لطایف نیکو بنظم آورده از اوست :
تا بنقد جان مه خباز من نان میدهد
عاشق بیچاره نان میگوید و جان میدهد.
رجوع به آتشکده ٔآذر ص 336، هفت اقلیم ، تذکره ٔ نصرآبادی صص 513 - 514، قاموس الاعلام ترکی ص 2767 و ریحانة الادب ص 276 شود.
دلا وصف میان نازک جانان من گفتی
نکو رفتی حدیثی از میان جان من گفتی .
مولانا از جهت عامه ٔ جوانان شهر شعرهای خوب گفته . در این طرز و طور لطایف نیکو بنظم آورده از اوست :
تا بنقد جان مه خباز من نان میدهد
عاشق بیچاره نان میگوید و جان میدهد.
(از مجالس النفایس ص 231).
رجوع به آتشکده ٔآذر ص 336، هفت اقلیم ، تذکره ٔ نصرآبادی صص 513 - 514، قاموس الاعلام ترکی ص 2767 و ریحانة الادب ص 276 شود.
