سیماب چشم
لغتنامه دهخدا
سیماب چشم . [ ب ِ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک چشم . (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ) :
گوش من بایستی از سیماب چشم انباشته
تا فراق نازنینان را خبر نشنودمی .
گوش من بایستی از سیماب چشم انباشته
تا فراق نازنینان را خبر نشنودمی .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 442).