سیوارتیر
لغتنامه دهخدا
سیوارتیر. (اِ مرکب ) نام نوایی از موسیقی . (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (برهان ) :
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سروستاه ساعتی باروزنه .
رجوع به آهنگ شود.
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سروستاه ساعتی باروزنه .
منوچهری .
رجوع به آهنگ شود.