ترجمه مقاله

سی

لغت‌نامه دهخدا

سی . (عدد، ص ، اِ)پازند «سی » از پهلوی «سیه » ، پارسی باستان «ثریثة» ، اوستا «ثریست » ، سانسکریت «تریچت « » هوبشمان ص 760»، کردی عاریتی و دخیل «سی » ، افغانی «درش » ، گیلکی و تهرانی «سی » سه بار ده ، ده بعلاوه ٔ بیست . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). عددی است معلوم . (برهان ). عددی است معروف که سه ده باشد. (آنندراج ) :
پس این داستان کش بگفت از خیال
ابر سیصد و سی و سه بود سال .

ابوشکور.


ز مصری و چینی و از پارسی
همی رفت با او شتر وارسی .

فردوسی .


ترجمه مقاله