شاخ نرگسلغتنامه دهخداشاخ نرگس . [ خ ِ ن َ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از محبوب نرگس چشم : هر کجا آن شاخ نرگس بشکفدگلرخانش دیده نر گسدان کنند.حافظ.