شادمانه داشتن
لغتنامه دهخدا
شادمانه داشتن . [ ن َ / ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) شاد داشتن . خوشحال داشتن :
تو دل را بجز شادمانه مدار
روان را ببد در گمانه مدار.
به کوزه ٔ زرین آب خوردن از استسقاء ایمنی بود و دل را شادمانه دارد. (نوروزنامه ).
تو دل را بجز شادمانه مدار
روان را ببد در گمانه مدار.
فردوسی .
به کوزه ٔ زرین آب خوردن از استسقاء ایمنی بود و دل را شادمانه دارد. (نوروزنامه ).