شادیاخی

شادیاخی . [ شادْ ] (اِخ ) شاه بن احمدبن عبداﷲ شادیاخی صوفی ، مکنی به ابوبکر ازمردمان نیکوکار و دیندار و از مختصان به خدمت ابوالقاسم قشیری بود و از ابوحفص عمربن احمدبن مسرور و ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری و دیگران حدیث شنیدو ابوالحسین عبدالغافربن اسماعیل فارسی از او حدیث شنیده است . وی در ماه ربیع الاول درگذشت . (از انساب سمعانی و لباب الانساب ).