شامکاللغتنامه دهخداشامکال . (اِ) هوای باران بود که همه جا را فرو گرفته باشد. (فرهنگ جهانگیری ). چنین است در چهار نسخه ٔ خطی فرهنگ جهانگیری کتابخانه ٔ مؤلف اما در کتب لغت دیگر یافت نشد.
