شانب

شانب . [ ن ِ ] (ع ص ) مرد خوش آب دندان . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از شرح قاموس ). شانب در استعمال است و شنب و اشنب بر قیاس . (ازاقرب الموارد). || روز خنک . (منتهی الارب ). و شنب یومنا؛ سرد شد روز ما. و وصف آن از شنب بر وزن کتف و شانب بر وزن فاعل می آید و گفته میشود یوم شنب و یوم شانب یعنی روزی است سرد. (از شرح قاموس ).