شانه باف

شانه باف . [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) بافنده به شانه . || (ن مف مرکب ) بافته به شانه . || پارچه ٔ بسیار گنده و کم نخ که آستر قباهای بازاری بدان کنند. (بهار عجم ) (ارمغان آصفی ) (آنندراج ) :
پشت از شانه باف و میان از موی بند.

نظام قاری (دیوان ص 134).