شانیلغتنامه دهخداشانی ٔ. [ ن ِءْ ] (ع ص ) بغض کننده و برخی گویند بغض آمیخته با دشمنی و کج خلقی باشد. (از اقرب الموارد). بغض دارنده در حق کسی . (فرهنگ نظام ). دشمن . دشمن دارنده . قوله تعالی : اِن َّ شانئک هو الابتر. (قرآن 3/108).
